Psalms 119

PSALM 119

The Law of The LORD

αλληλούϊα

1μακάριοι άμωμοι εν οδώ οι πορευόμενοι εν νόμω κυρίου 2μακάριοι οι εξερευνώντες τα μαρτύρια αυτού εν όλη καρδία εκζητήσουσιν αυτόν 3ου γαρ οι εργαζόμενοι την ανομίαν εν ταις οδοίς αυτού επορεύθησαν 4συ ενετείλω τας εντολάς σου του φυλάξασθαι σφόδρα 5όφελον κατευθυνθείησαν αι οδοί μου του φυλάξασθαι τα δικαιώματά σου 6τότε ου μη αισχυνθώ εν τω με επιβλέπειν επί πάσας τας εντολάς σου 7εξομολογήσομαί σοι εν ευθύτητι καρδίας εν τω μεμαθηκέναι με τα κρίματα της δικαιοσύνης σου 8τα δικαιώματά σου φυλάξω μη με εγκαταλίπης έως σφόδρα 9εν τίνι κατορθώσει νεώτερος την οδόν αυτού εν τω φυλάξασθαι τους λόγους σου 10εν όλη καρδία μου εξεζήτησά σε μη απώση με από των εντολών σου 11εν τη καρδία μου έκρυψα τα λόγιά σου όπως αν μη αμάρτω σοι 12ευλογητός ει κύριε δίδαξόν με τα δικαιώματά σου 13εν τοις χείλεσί μου εξήγγειλα πάντα τα κρίματα του στόματός σου 14εν τη οδώ των μαρτυρίων σου ετέρφθην ως επί παντί πλούτω 15εν ταις εντολαίς σου αδολεσχήσω και κατανοήσω τας οδούς σου 16εν τοις δικαιώμασί σου μελετήσω ουκ επιλήσομαι των λόγων σου 17ανταπόδος τω δούλω σου ζήσόν με και φυλάξω τους λόγους σου 18αποκάλυψον τους οφθαλμούς μου και κατανοήσω τα θαυμάσια εκ του νόμου σου 19πάροικος εγώ ειμι εν τη γη μη αποκρύψης απ΄ εμού τας εντολάς σου 20επεπόθησεν η ψυχή μου του επιθυμήσαι τα κρίματά σου εν παντί καιρώ 21επετίμησας υπερηφάνοις επικατάρατοι οι εκκλίνοντες από των εντολών σου 22περίελε απ΄ εμού όνειδος και εξουδένωσιν ότι τα μαρτύριά σου εξεζήτησα 23και γαρ εκάθισαν άρχοντες και κατ΄ εμού κατελάλουν ο δε δούλός σου ηδολέσχει εν τοις δικαιώμασί σου 24και γαρ τα μαρτύριά σου μελέτη μου εστί και αι συμβουλίαι μου τα δικαιώματά σου 25εκολλήθη τω εδάφει η ψυχή μου ζήσόν με κατά τον λόγον σου 26τας οδούς μου εξήγγειλα και επήκουσάς μου δίδαξόν με τα δικαιώματά σου 27οδόν δικαιωμάτων σου συνέτισόν με και αδολεσχήσω εν τοις θαυμασίοις σου 28ενύσταξεν η ψυχή μου από ακηδίας βεβαίωσόν με εν τοις λόγοις σου 29οδόν αδικίας απόστησον απ΄ εμού και τω νόμω σου ελέησόν με 30οδόν αληθείας ηρετισάμην και τα κρίματά σου ουκ επελαθόμην 31εκολλήθην τοις μαρτυρίοις σου κύριε μη με καταισχύνης 32οδόν εντολών σου έδραμον όταν επλάτυνας την καρδίαν μου 33νομοθέτησόν με κύριε την οδόν των δικαιωμάτων σου και εκζητήσω αυτήν διαπαντός 34συνέτισόν με και εξερευνήσω τον νόμον σου και φυλάξω αυτόν εν όλη καρδία μου 35οδήγησόν με εν τη τρίβω των εντολών σου ότι αυτήν ηθέλησα 36κλίνον την καρδίαν μου εις τα μαρτύριά σου και μη εις πλεονεξίαν 37απόστρεψον τους οφθαλμούς μου του μη ιδείν ματαιότητα εν τη οδώ σου ζήσόν με 38στήσον τω δούλω σου το λόγιόν σου εις τον φόβον σου 39περίελε τον ονειδισμόν μου ον υπώπτευσα ότι τα κρίματά σου χρηστά 40ιδού επεθύμησα τας εντολάς σου εν τη δικαιοσύνη σου ζήσόν με 41και έλθοι επ΄ εμέ το έλεός σου κύριε το σωτήριόν σου κατά τον λόγον σου 42και αποκριθήσομαι τοις ονειδίζουσί μοι λόγον ότι ήλπισα επί τοις λόγοις σου 43και μη περιέλης εκ του στόματός μου λόγον αληθείας έως σφόδρα ότι επί τοις κρίμασί σου επήλπισα 44και φυλάξω τον νόμον σου διαπαντός εις τον αιώνα και εις τον αιώνα του αιώνος 45και επορευόμην εν πλατυσμώ ότι τας εντολάς σου εξεζήτησα 46και ελάλουν εν τοις μαρτυρίοις σου εναντίον βασιλέων και ουκ ησχυνόμην 47και εμελέτων εν ταις εντολαίς σου αις ηγάπησα σφόδρα 48και ήρα τας χείράς μου προς τας εντολάς σου ας ηγάπησα και ηδολέσχουν εν τοις δικαιώμασί σου 49μνήσθητι των λόγων σου τω δούλω σου ων επήλπισάς με 50αύτη με παρεκάλεσεν εν τη ταπεινώσει μου ότι το λόγιόν σου έζησέ με 51υπερήφανοι παρηνόμουν έως σφόδρα από δε του νόμου σου ουκ εξέκλινα 52εμνήσθην των κριμάτων σου απ΄ αιώνος κύριε και παρεκλήθην 53αθυμία κατέσχε με από αμαρτωλών των εγκαταλιμπανόντων τον νόμον σου 54ψαλτά ήσαν μοι τα δικαιώματά σου εν τόπω παροικίας μου 55εμνήσθην εν νυκτί του ονόματός σου κύριε και εφύλαξα τον νόμον σου 56αύτη εγενήθη μοι ότι τα δικαιώματά σου εξεζήτησα 57μερίς μου ει κύριε είπα του φυλάξασθαι τον νόμον σου 58εδεήθην του προσώπου σου εν όλη καρδία μου ελέησόν με κατά το λόγιόν σου 59διελογισάμην τας οδούς σου και επέστρεψα τους πόδας μου εις τα μαρτύριά σου 60ητοιμάσθην και ουκ εταράχθην του φυλάξασθαι τας εντολάς σου 61σχοινία αμαρτωλών περιεπλάκησάν μοι και του νόμου σου ουκ επελαθόμην 62μεσονύκτιον εξεγειρόμην του εξομολογείσθαί σοι επί τα κρίματα της δικαιοσύνης σου 63μέτοχος εγώ ειμι πάντων των φοβουμένων σε και των φυλασσόντων τας εντολάς σου 64του ελέους σου κύριε πλήρης η γη τα δικαιώματά σου δίδαξόν με 65χρηστότητα εποίησας μετά του δούλου σου κύριε κατά τον λόγον σου 66χρηστότητα και παιδείαν και γνώσιν δίδαξόν με ότι ταις εντολαίς σου επίστευσα 67προ του με ταπεινωθήναι εγώ επλημμέλησα διά τούτο το λόγιόν σου εφύλαξα 68χρηστός ει συ κύριε και εν τη χρηστότητί σου δίδαξόν με τα δικαιώματά σου 69επληθύνθη επ΄ εμέ αδικία υπερηφάνων εγώ δε εν όλη καρδία μου εξερευνήσω τας εντολάς σου 70ετυρώθη ως γάλα η καρδία αυτών εγώ δε τον νόμον σου εμελέτησα 71αγαθόν μοι ότι εταπείνωσάς με όπως αν μάθω τα δικαιώματά σου 72αγαθός μοι ο νόμος του στόματός σου υπέρ χιλιάδας χρυσίου και αργυρίου 73αι χείρές σου εποίησάν με και έπλασάν με συνέτισόν με και μαθήσομαι τας εντολάς σου 74οι φοβούμενοί σε όψονταί με και ευφρανθήσονται ότι εις τους λόγους σου επήλπισα 75έγνων κύριε ότι δικαιοσύνη τα κρίματά σου και αληθεία εταπείνωσάς με 76γενηθήτω δη το έλεός σου του παρακαλέσαι με κατά το λόγιόν σου τω δούλω σου 77ελθέτωσάν μοι οι οικτιρμοί σου και ζήσομαι ότι ο νόμος σου μελέτη μου εστιν 78αισχυνθήτωσαν υπερήφανοι ότι αδίκως ηνόμησαν εις εμέ εγώ δε αδολεσχήσω εν ταις εντολαίς σου 79επιστρεψάτωσάν με οι φοβούμενοί σε και οι γινώσκοντες τα μαρτύριά σου 80γενηθήτω η καρδία μου άμωμος εν τοις δικαιώμασί σου όπως αν μη αισχυνθώ 81εκλείπει εις το σωτήριόν σου η ψυχή μου εις τους λόγους σου επήλπισα 82εξέλιπον οι οφθαλμοί μου εις το λόγιόν σου λέγοντες πότε παρακαλέσεις με 83ότι εγενήθην ως ασκός εν πάχνη τα δικαιώματά σου ουκ επελαθόμην 84πόσαι εισίν αι ημέραι του δούλου σου πότε ποιήσεις μοι εκ των καταδιωκόντων με κρίσιν 85διηγήσαντό μοι παράνομοι αδολεσχίας αλλ΄ ουχ ως ο νόμος σου κύριε 86πάσαι αι εντολαί σου αλήθεια αδίκως κατεδίωξάν με βοήθησόν μοι 87παρά βραχύ συνετέλεσάν με εν τη γη εγώ δε ουκ εγκατέλιπον τας εντολάς σου 88κατά το έλεός σου ζήσόν με και φυλάξω τα μαρτύρια του στόματός σου 89εις τον αιώνα κύριε ο λόγος σου διαμένει εν τω ουρανώ 90εις γενεάν και γενεάν η αλήθεία σου εθεμελίωσας την γην και διαμένει 91τη διατάξει σου διαμένει ημέρα ότι τα σύμπαντα δούλα σα 92ει μη ότι ο νόμος σου μελέτη μου εστί τότε αν απωλόμην εν τη ταπεινώσει μου 93εις τον αιώνα ου μη επιλάθωμαι των δικαιωμάτων σου ότι εν αυτοίς έζησάς με 94σος ειμι εγώ σώσόν με ότι τα δικαιώματά σου εξεζήτησα 95εμέ υπέμειναν αμαρτωλοί του απολέσαι με τα μαρτύριά σου συνήκα 96πάσης συντελείας είδον πέρας πλατεία η εντολή σου σφόδρα 97ως ηγάπησα τον νόμον σου κύριε όλην την ημέραν μελέτη μου εστίν 98υπέρ τους εχθρούς μου εσόφισάς με την εντολήν σου ότι εις τον αιώνα εμοί εστιν 99υπέρ πάντας τους διδάσκοντάς με συνήκα ότι τα μαρτύριά σου μελέτη μου εστίν 100υπέρ πρεσβυτέρους συνήκα ότι τας εντολάς σου εξεζήτησα 101εκ πάσης οδού πονηράς εκώλυσα τους πόδας μου όπως αν φυλάξω τους λόγους σου 102από των κριμάτων σου ουκ εξέκλινα ότι συ ενομοθέτησάς με 103ως γλυκέα τω λάρυγγί μου τα λόγιά σου υπέρ μέλι τω στόματί μου 104από των εντολών σου συνήκα διά τούτο εμίσησα πάσαν οδόν αδικίας 105λύχνος τοις ποσί μου ο νόμος σου και φως ταις τρίβοις μου 106ώμοσα και έστησα του φυλάξασθαι τα κρίματα της δικαιοσύνης σου 107εταπεινώθην έως σφόδρα κύριε ζήσόν με κατά τον λόγον σου 108τα εκούσια του στόματός μου ευδόκησον δη κύριε και τα κρίματά σου δίδαξόν με 109η ψυχή μου εν ταις χερσί σου διαπαντός και του νόμου σου ουκ επελαθόμην 110έθεντο αμαρτωλοί παγίδα μοι και εκ των εντολών σου ουκ επλανήθην 111εκληρονόμησα τα μαρτύριά σου εις τον αιώνα ότι αγαλλίαμα της καρδίας μου εισίν 112έκλινα την καρδίαν μου του ποιήσαι τα δικαιώματά σου εις τον αιώνα δι΄ αντάμειψιν 113παρανόμους εμίσησα τον δε νόμον σου ηγάπησα 114βοηθός μου και αντιλήπτωρ μου ει συ εις τους λόγους σου επήλπισα 115εκκλίνατε απ΄ εμού πονηρευόμενοι και εξερευνήσω τας εντολάς του θεού μου 116αντιλαβού μου κατά το λόγιόν σου και ζήσόν με και μη καταισχύνης με από της προσδοκίας μου 117βοήθησόν μοι και σωθήσομαι και μελετήσω εν τοις δικαιώμασί σου διαπαντός 118εξουδένωσας πάντας τους αποστατούντας από των δικαιωμάτων σου ότι άδικον το ενθύμημα αυτών 119παραβαίνοντας ελογισάμην πάντας τους αμαρτωλούς της γης διά τούτο ηγάπησα τα μαρτύριά σου 120καθήλωσον εκ του φόβου σου τας σάρκας μου από γαρ των κριμάτων σου εφοβήθην 121εποίησα κρίμα και δικαιοσύνην μη παραδώς με τοις αδικούσί με 122έκδεξαι τον δούλον σου εις αγαθόν μη συκοφαντησάτωσάν με υπερήφανοι 123οι οφθαλμοί μου εξέλιπον εις το σωτήριόν σου και εις το λόγιον της δικαιοσύνης σου 124ποίησον μετά του δούλου σου κατά το έλεός σου και τα δικαιώματά σου δίδαξόν με 125δουλός σου ειμί εγώ συνέτισόν με και γνώσομαι τα μαρτύριά σου 126καιρός του ποιήσαι τω κυρίω διεσκέδασαν τον νόμον σου 127διά τούτο ηγάπησα τας εντολάς σου υπέρ χρυσίον και τοπάζιον 128διά τούτο προς πάσας τας εντολάς σου κατωρθούμην πάσαν οδόν άδικον εμίσησα 129θαυμαστά τα μαρτυριά σου διά τούτο εξηρεύνησεν αυτά η ψυχή μου 130η δήλωσις των λόγων σου φωτιεί και συνετιεί νηπίους 131το στόμα μου ήνοιξα και είλκυσα πνεύμα ότι τας εντολάς σου επεπόθουν 132επίβλεψον επ΄ εμέ και ελέησόν με κατά το κρίμα των αγαπώντων το όνομά σου 133τα διαβήματά μου κατεύθυνον κατά το λόγιόν σου και μη κατακυριευσάτω μου πάσα ανομία 134λύτρωσαί με από συκοφαντίας ανθρώπων και φυλάξω τας εντολάς σου 135το πρόσωπόν σου επίφανον επί τον δούλόν σου και δίδαξόν με τα δικαιώματά σου 136διεξόδους υδάτων κατέβησαν οι οφθαλμοί μου επεί ουκ εφύλαξα τον νόμον σου 137δίκαιος ει κύριε και ευθείς αι κρίσεις σου 138ενετείλω δικαιοσύνην τα μαρτύριά σου και αλήθειαν σφόδρα 139εξέτηξέ με ο ζήλός σου ότι επελάθοντο των λόγων σου οι εχθροί μου 140πεπυρωμένον το λόγιόν σου σφόδρα και ο δούλός σου ηγάπησεν αυτό 141νεώτερος εγώ ειμι και εξουδενωμένος τα δικαιώματά σου ουκ επελαθόμην 142η δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη εις τον αιώνα και ο νόμος σου αλήθεια 143θλίψεις και ανάγκαι εύροσάν με εντολαί σου μελέτη μου 144δικαιοσύνη τα μαρτύριά σου εις τον αιώνα συνέτισόν με και ζήσομαι 145εκέκραξα εν όλη καρδία μου επάκουσόν μου κύριε τα δικαιώματά σου εκζητήσω 146εκέκραξά σοι σώσόν με και φυλάξω τα μαρτύριά σου 147προέφθασα εν αωρία και εκέκραξα εις τους λόγους σου επήλπισα 148προέφθασαν οι οφθαλμοί μου προς όρθρον του μελετάν τα λόγιά σου 149της φωνής μου άκουσον κύριε κατά το έλεός σου κατά το κρίμά σου ζήσόν με 150προσήγγισαν οι καταδιώκοντές με ανομία από δε του νόμου σου εμακρύνθησαν 151εγγύς ει κύριε και πάσαι αι οδοί σου αλήθεια 152κατ΄ αρχάς έγνων εκ των μαρτυρίων σου ότι εις τον αιώνα εθεμελίωσας αυτά 153ίδε την ταπείνωσίν μου και εξελού με ότι του νόμου σου ουκ επελαθόμην 154κρίνον την κρίσιν μου και λύτρωσαί με διά τον λόγον σου ζήσόν με 155μακράν από αμαρτωλών σωτηρία ότι τα δικαιώματά σου ουκ εξεζήτησαν 156οι οικτιρμοί σου πολλοί κύριε κατά το κρίμά σου ζήσόν με 157πολλοί οι εκδιώκοντές με και θλίβοντές με εκ των μαρτυρίων σου ουκ εξέκλινα 158είδον ασυνετούντας και εξετηκόμην ότι τα λόγιά σου ουκ εφυλάξαντο 159ίδε ότι τας εντολάς σου ηγάπησα κύριε εν τω ελέει σου ζήσόν με 160αρχή των λόγων σου αλήθεια και εις τον αιώνα πάντα τα κρίματα της δικαιοσύνης σου 161άρχοντες κατεδίωξάν με δωρεάν και από των λόγων σου εδειλίασεν η καρδία μου 162αγαλλιάσομαι εγώ επί τα λόγιά σου ως ο ευρίσκων σκύλα πολλά 163αδικίαν εμίσησα και εβδελυξάμην τον δε νόμον σου ηγάπησα 164επτάκις της ημέρας ήνεσάσε σε επί τα κρίματα της δικαιοσύνης σου 165ειρήνη πολλή τοις αγαπώσι τον νόμον σου και ουκ έστιν αυτοις σκάνδαλον 166προσεδόκων το σωτήριόν σου κύριε και τας εντολάς σου ηγάπησα 167εφύλαξεν η ψυχή μου τα μαρτύριά σου και ηγάπησεν αυτά σφόδρα 168εφύλαξα τας εντολάς σου και τα μαρτύριά σου ότι πάσαι αι οδοί μου εναντίον σου κύριε 169εγγισάτω η δέησίς μου ενώπιόν σου κύριε κατά το λόγιόν σου συνέτισόν με 170εισέλθοι το αξίωμα μου ενώπιόν σου κύριε κατά το λόγιόν σου ρύσαί με 171εξερεύξαιντο τα χείλη μου ύμνον όταν διδάξης με τα δικαιώματά σου 172φθέγξαιτο η γλώσσά μου τα λόγιά σου ότι πάσαι αι εντολαί σου δικαιοσύνη 173γενέσθω η χειρ σου του σώσαί με ότι τας εντολάς σου ηρετισάμην 174επεπόθησα το σωτήριόν σου κύριε και ο νόμος σου μελέτη μου εστί 175ζήσεται η ψυχή μου και αινέσει σε και τα κρίματά σου βοηθήσει μοι 176επλανήθην ως πρόβατον απολωλός ζήτησον τον δούλον σου ότι τας εντολάς σου ουκ επελαθόμην